Filipino Dances Popular in CatmonSayawKuratsa (also known as Kuradang)
A Filipino traditional Dance of Courtships where the male approaches and courts a lady in a form of a dance. It depicts the courtship between the rooster and the hen. At weddings and fiestas the Kuratsa serves as the traditional money dance on the bride and the groom's attire. This symbolizes friends' and families' wishes for good luck and prosperity in the couple's future. /folk-dances--poems.html TINIKLING
The name is a reference to birds locally known as tikling, the term tinikling literally means "tikling-like." The dance imitates the movement of the tikling birds as they walk between grass stems, run over tree branches, or dodge bamboo traps set by rice farmers. Dancers imitate the tikling bird's legendary grace and speed by skillfully maneuvering between large bamboo poles. Pandanggo
The term pandanggo comes from the Spanish word fandango, which is a dance characterized by marking time with a clack of castanets, snapping of fingers, and stomping of feet in triple-time rhythm. A dancer of this grace dance is called 'pandanggera', and dances with three oil lamps (tinghoy), or candles in glasses instead, balanced on her head and on the back of each hand. Mananagat (Cebuano for "fisherman")
The mimetic dance depicts fishermen at sea. Dancers in long-line formations mimic women scooping water from the banca (canoe) with bamboo shells and men wielding wooden paddles. Itik-itik
The dance steps imitate the movements of ducks among rice paddies and swamplands, such as wading, flying, and short, choppy steps. |
Bisaya PoemsBalakKARONG ADLAWA, HINGINLAN KO ANG KASUB-ANAN.....
(Atty. J. B. Jimenez) Karong Adlawa, Atubangon Ko Ang Banagbanag, Lantawon Ko Ang Usa Ka Adlaw Sa Iyang Kasanag, Iwakli Ko Ang Mga Dag-om Nga Nagahulga Kaniya, Ug Ilisan Ko Ang Dulom Sa Paglaum Ug Mga Pangaliya, Anak Ako Sa Langitnong Amahan Mao Nga Ako Adunahan, Manununod Ako Sa Bahandi Nga Malungtaron Ug Balaan, Wala Akoy Gikahadlokan Ug Wala Akoy Mga Kahiubos, Kay May Gahom Ang Akong Amahan Nga Mosumpo Sa Kakabus. Sa Akong PagLawig Ning Kalibotan Nga Malinlangon, Giubayan Ako Sa Espiritong Gamhanan Ug Langitnon, May Kusog Ako Aron Sumpoon ang Tanang Babag, Ug Dili Tugotan Sa Langit Nga Ako Matibulaag, Hinigugma Ako Sa Akong Tigpanalipod Ug Manunubos, Hugasan Niya Ang Balatian Ko Sa Kasub-anan Ug Kahiubos, Wala Akoy Mga Kalissang Ug Bisan Unsa Nga Kahadlok, Kay Siya Ang Iwag Ug Abyan Sa Akong Pangandoy Ug Mga Lihok. Panalipdan Niya Ang Akong Mga Mahal Sa Kinabuhi, Iiway Niya Sa Mga Kadaot, Pagdumot Ug Pagbudhi, Sa Akong Buhatan. Hiusahon Niya Ang Tanang Mga Kauban, Wagtangon Ang Mga Bingkilbingkil Ug Mga Pagtakuban, Sa Akong Panginabuhi, Iya Akong Punuon Sa Grasya, Ug Luwason Niya Ang Tanan Kong Mga Mahal Sa Disgrasya, Karong Adlawa, Hinginlan Ko ang Tanang Kasub-anan, Ihalad Ko Ang Akong Gugma Ug Pagsalig Alang Sa Langitnon Kong Amahan. “Damgo…”
Sayran ko kamo sa akong damgo Nga ako kuno si Amorsolo Hari sa mga ambongan ug ambisyoso Ako bangis ug tahur nga pagkatawo Walay gikahadlokan bisan kinsa kaninyo Ispada sa wala ug sa tuo Tinuod nga kuratan kamo Usa ka adlaw adunay matahum nga dalaga Naglamurok daw katam-is niining bayeha Nitutok ug nipahiyom dayon kidhat sa iyang mata Niduol ug milingkod sa akong mga paa Nibutokbutok ang dughan daw dili ako makaginhawa Sa kalipay nga ako gibati niadtong higayona Apan sa kalit lang nagkadugo ang akong kapa Sa dughan ko nitaroy ug nitaop ang bara Hastang buanga, mamumuno diay siya. Ug dayon ako nakamata, kalawom sa akong ginhawa Nanghupaw ug nangadye ako higala Nga sa sunod unta ako ang bida ug magkatawa (JJCA Pierre 5/9/2012) /folk-dances--poems.html INDAY
(Leonardo Dioko 1959) Buot ko ikawng hubaron sa mga pulong Buot kong ng imong mga hiyas hugpongon Tunawon sa tubig ug imnon. Inday, ampingi ang imong katam-is. Itago sa kasing-kasing. Ayaw idayan-dayan. Ayaw ipasundayag. Kay daghan Ang mga kawatan sa pagbati, Daghan ang hakog sa kalipay Ug buta sa kaanyag. Inday, buot kong ihalad kanimo Ang akong paninguha. Buot kong ibaylo Sa imong garbo ang akong kabuotan. Ako na, Inday, ang imong kaanyag Kay akong tunawon sa tasa sa kalipay, Sagolan sa gugma ug paghalad Ug isula ko sa tinapay MGA LUHA SA NAHANAWNG KAGAHAPON (Melchor U. Yburan 1977) Nagkalayo, nagkalayo ang imong bayhona; Apan nagkaduol, nagkaduol ang mga gutling Nga nag-uwang sa duha ta ka pagbati Nga nagbakho sa atong matag kasingkasing; Diin ang masulob-on tang anino Nahimong haw-ang sa mawilihong panamilit Kay ang kamingaw sa atong panagbulag Nagdugtong man sa mga kasakit Sa mitaliwang gugma sa atong kabatan-on! Nagkaduol, nagkaduol ang mga gutlinga; Bisan pa sa panaglagyo sa atong mga lakang Diin ang masakit natong panagkita Maoy daklit nga pagtago sa atong mga luha; Ug kita, nahimong imahen sa pagtakuban Aron paglimod sa matuod nga kahulogan, Bisan pa sa pahiyom sa atong mga ngabil; Apan sulod sa nagbakho tang kasingkasing Nangngutngot ang maidlot nga basuni Sa nalumpag nga bantayog sa atong panumpa! NING TINGPAMULAK SA KAHIMATNGON (Jose Lebumfacil Tomarong 1979) Ning tingpamulak sa kahimatngon Nangatagak ang nagkuma nga mga amorsiko Sa sidsid sa karaan kong damgo (Gibilin ko sila diha sa tuyhakaw sa kalimot!) Ning tingpamulak sa kahimatngon Ang lunhaw kong mga lakang Gibuhi sa yamog sa kabuntagon, Ug sudlon ko na ang lawak nga haw-ang Sa hiwi nga mga salamin ug manambo; Moubay king mga mata sa Adlaw nga mopandong Sa nagahangad nga mga dahon Aron ang taknaan duphan sa Matuod ng Pahiyom Sa Katunhayan! SA BABAYE NGA NAGHUBO DIDTO SA BAYBAYON SA OBONG (Rene Estella Amper 1989) Nahitimbakuwas ang akong panan-aw Sa kalit nga pagdailos Sa imong patadyong Daw ang labtik sa pasol Tadlas nianang nag-ugdo nga kabilin Diha sa puti mong dughan. Kaayong pagkaladlad Sa duha ka biyoos, nanuyhakaw Diha sa kabuntagon. Kaayong ikinto ibabaw sa akong balikhaw! Kaayong isinggit paghinay! Kay samtang nagpanglingi ka Kon wa bay nakaambit sa imong pagpabaya, Nagbingkil ang mga dahon, Gitukmod sa lunhaw ang laya Aron motipon sa yuta; Nasaag ang huyuhoy, Miong-ong ang akong mga mata Ilawom sa gamot sa kahoy; Midailos pag samot ang patadyong Napasapasa ang imong kaanindot, Gisapnay ka sa mga balud, Gisapupo ka sa tinubdan Sa kahayag ug anino, Gitinguha ka sa mga lusay Aron himoong gapasan Sa ilang alimungaw, Gihulad kang way kaindig Sa mga tinguha sa daman ug damgo, Ang imong pusod garbo sa Ludabi, Ang imong kiaykiay lunsayng Sugboanon; Gipasangil ko sa langit ng akong himaya Kay sa paghagtos sa pasol Gibinlan mog taga ang akong kasingkasing. |